Op schouders gedragen

De overledene wordt op schouders gedragen. Op die manier lijkt de dierbare een beetje te zweven, net zoals een vlinder boven je vliegt. Een warm en waardig vaarwel. Loslaten, in liefdevolle ontroering.

Stuk voor stuk sterke waarden, die onlosmakelijk met elk afscheid verweven zijn en die we door het schouderen van de kist goed in daden kunnen omzetten.

Een laatste eervolle groet, gebracht vanop verheven schouders, lijkt een wazige traditie uit een lang vervlogen tijd. Voor Papillon is het schouderen eerder een gebruik waar we bewust opnieuw voor kiezen. Een specialisatie zelfs, omdat het boordevol met diepere betekenissen en waarden zit, die we met Papillon willen uitdragen. Het lijkt ons niet alleen de meest respectvolle manier om de laatste eer te bewijzen aan de persoon waar we ongewild afscheid van moeten nemen, maar we ervaren ook dat het de familie zichtbaar goed doet. Ze zien en voelen dat hun dierbare met volle aandacht, eerbied en warmte wordt omringd. Als drager of als ceremonieleider halen we dan ook veel voldoening uit hun dankbare reacties.

Wanneer familie, vrienden of collega’s zelf de kist schouderen, laat dat bij de dragers een diepe indruk na. Het is dan ook een ingrijpend en intens gebeuren. Het is niet alleen emotioneel een zware dobber, maar ook fysiek vergt het schouderen enige oefening, kracht en behendigheid. Maarten zorgt daarom voor een nauwe begeleiding, beantwoordt je vragen en staat je bij waar nodig. Soms is het zelf schouderen geen haalbare kaart, om welke reden dan ook en hoezeer men dat ook wenst. Papillon zorgt op dat moment voor dragers die dit van jou overnemen. Jonge, krachtige knapen die opgeleid zijn om het geschouderd afscheid in goede banen te leiden. Stijlvol, met eerbied en de nodige daadkracht.

“Tom werd op schouders gedragen door zes van zijn collega’s, doorheen een gang met aan weerszijden zijn collega-veiligheidsagenten, in zwart uniform. Zichtbaar en langzaam schoof de kist doorheen de corridor, als golven in een kalme zee. Bij elke collega werd even halt gehouden en tijd gemaakt om een laatste groet te brengen. Een indrukwekkend en emotioneel afscheid, zinderend van respect en eerbied.”

– Katrijn over het geschouderd afscheid van Tom –