Papa’s sterven niet
Ze glijden hooguit naar de overkant.
Ze leven verder in wie blijft in woorden en gedachten,
in verhalen, gevoel van tederheid

Papa’s sterven niet
Ze blijven altijd in de buurt.
je ziet hen in de spiegel
In een stukje van jezelf.
Je voelt hen in de pracht die het leven heet.
Papa’s sterven niet
ze worden de bewaarders van de tijd.

Pa
Wat er ook gebeurt in mijn leven
je bent er niet meer bij.
Je bent en blijft mij vader
en in gedachten altijd bij mij.
Ik zal jou blijven missen in mijn leven,
ik mis niet alleen mijn vader
maar ook de liefde,
steun en aandacht
die je mij altijd hebt gegeven.
Je taak op aarde is volbracht,
ik troost me met de gedachte
Dat je ginds op me wacht.

Papa,
Jij gaf mij mooie herinneringen,
jou liefde is nog steeds mijn gids
en ondanks dat ik je niet kan zien
ben je altijd aan mijn zijde.

Een vader
blijft altijd dichtbij.
Al zijn liefde leeft voort
in zijn kinderen

Papa,
Je bent heel dicht bij me,
maar je lijkt soms zo ver weg.
Je begrijpt me niet altijd meer
wanneer ik iets tegen je zeg.

Wat je eest aan het lachen maakte,
dat maakt je nu boos
Ik sta met tranen in mijn ogen,
ik voel me machteloos.

Ja, het is voor zeker
een heel zwaar jaar geweest.
En soms juist wanneer je naast me staat,
dan mis ik je het meest.

Er staat een leeg
stoeltje in de klas.
Terwijl je pas in ons midden was.

In je laatste
onafgemaakte taken
Nooit meer samen
speelafspraakjes maken

Niet meer genieten
van jou allerliefste lach
De klas huilt om deze verdrietige dag

Een lege stoel maar voor altijd in ons hart.

Een leven verloren

De stilte overvalt ons
De stilte is veel te luid
Zachtjes stromen de tranen
Maar vanbinnen schreeuwen we het uit.

Een leven verloren
Een leven dat had moeten zijn
En ons leven dat nu verder moet
Voor altijd met de liefde voor jou
Voor altijd met deze pijn.

Uitgezwaaid

We zwaaien mensen uit ons leven
Zonder het vooraf te weten
‘was gezellig’
‘zie je gouw’
‘welterusten’
‘ik hou van jou’

En wat voelde als een komma
Blijkt uiteindelijk een punt.

We waaien uit
Zonder het te weten
Omdat je soms
Niet weten kunt

Hemelpoort

Er is een deurtje

In je hart

‘t is midden in je liefde

’t is midden in je pijn

En als je door dat deurtje gaat

Zul je heel dicht bij hem zijn

Help mij, lieve engel

Help mij lieve God

Breek nu mijn hart dan open,

Haal die deur maar van het slot

En dat Gods Licht

Waar hij nu is

Mij dan troost en warmt

En hij mij bijna voelbaar, in tederheid omarmt

Je bent gestorven maar niet dood.
Je beeld verschijnt als ik wat sta
te staren naar een pagina:
een Hawaii-bloes paars met rood,
je lange vingers op het bruidssatijn,
een hoofd waarvan ik weet dat het van jou moet zijn.

Ik heb je langzaam zien vervagen
tot ik de ramen van de kamer sloot
bang dat een zuchtje wind je weg zou dragen,
tot ik de lakens voor de ramen hing
en jij zo licht de achterdeur uitging.

Wanneer ik naar de bakker loop voor brood,
wanneer ik hyacinten ruik of chocola,
wanneer ik coniferen zie, avondrood
of schoorsteenrook, daar ga je dan,
de wolken achterna.

Jou hier achterlaten
is pijn, is verzet,
is machteloosheid.

Nu weggaan
van jou
is jou meenemen,
koesteren, verder
dragen
dan jij zelf
kunt gaan.

Mijn taak opnemen nu
is doen wat
ik te doen heb
en vertrouwen dat
afstand en afscheid
niet bestaan.

ik wist
dat deze dag zou komen
het leven
zo geleefd
voorbij
in verwondering
over al die jaren
dat jij en ik
het aandurfden
te vechten voor
de liefde

ik wist
dat deze dag zou komen
het leven
zo geleefd
voorbij
in verwondering
over al die jaren
dat jij en ik
het aandurfden
te vechten voor
de liefde

De stilte
Wat is het, wat is dat
datgene wat ik horen kan?

Maar broer ik hoor niets
wat bedoel je dan, met iets wat
je horen kan?

Wel, datgene waarvan ik van genieten kan.
Broer zeg het me dan, waar je van genieten kan.

Wel, als het regent dat het giet
en als je je verschiet dan is het er niet.

Maar broer zeg het me dan, wat is er niet
als het regent dat het giet?

Wel beste broer
dan is de stilte er niet,

datgene waar ik zo van genieten kan
en momenteel niet vinden kan
is stilte.

ik heb van je gedroomd
ik zag je staan
ik weet niet waar het was
ik kon je niet bereiken
je lach was parelend als altijd
je ogen straalden
je gaf licht
je bent dus niet veranderd
we spraken niet
we hebben geen woorden nodig
je was er
zoals je er altijd bent
het gaat goed met ons
jij daar
ik hier
maar altijd
samen

Een zus deelt mee,
in vreugde en verdriet.
Een zus helpt stilzwijgend,
en roddelt niet.
Begrip en waarderen,
hoeft een zus niet te leren.
Wat het leven je ook biedt,
een zus verlies je niet!